علاوه بر RF و ANA، سایر آنتی بادی های خودایمن به عنوان عوامل مرتبط با ExRA مورد آزمایش قرار گرفته اند. آنتی بادی های علیه پپتید حلقوی سیترولینه (anti-CCP) عموما در سرم بیماران دچار آرتریت روماتوئید مشاهده می شود و شیوعی بین 55% تا 68% دارند اگرچه چندین تحقیق ارتباط anti-CCP با ExRA را مورد ارزیابی قرار دادند، نتایج همیشه ثابت نبوده اند. گروهی از محققان در یک تحقیق ارتباطی بین RF و anti-CCP هنگام وجود ExRA یافتند این محققان تنها یک تفاوت مرزی و نه قابل توجه  در سطح anti-CCP در گروه دارای ExRA در مقایسه با گروه کنترل فاقد ExRA مشاهده نمودند. از طرفی گروهی دیگر از محققان ارتباطی بین anti-CCP با ExRA در بیماران دچار بیماری طولانی مدت یا دچار مراحل اولیه آرتریت روماتوئید مشاهده نکردند.

آنتی بادی های علیه ویمنتین سیترولینه جهش یافته (Antibodies against mutated citrullinated vimentin) یا (anti-MCV) اخیرا برای تشخیص آرتریت روماتوئید مورد آزمایش قرار گرفته اند و حساسیت و اختصاصیت بالایی را برای تشخیص این بیماری نشان داده اند. با این وجود اطلاعات کمی در مورد ارزیابی ارتباط بین anti-MCV با ExRA وجود دارد. تا آنجاییکه می دانیم امروزه تنها یک تحقیق ارتباط ممکنه بین آنتی بادی های  anti-MCV با ExRA را ارزیابی نموده است. این محققان هیچ ارتباطی بین anti-MCV یا anti-CCP با ExRA مشاهده ننمودند ، با این حال این تحقیق جالب روش شناسایی ExRA را مشخص نکرد و این موضوع نیاز به ارزیابی مجدد این اطلاعات را آشکار ساخت.

بحث

ما ارتباطی بین anti-MCV و ExRA بعنوان یک گروه کلی مشاهده ننمودیم. اگرچه ، همانطور که در بالا توضیح داده شد ، بین مثبت بودن این اتوآنتی بادی و گره های روماتوئیدی ارتباط ضعیف اما معنی داری پیدا کرده ایم ، یافته هایی که باید توسط  تحقیقات دیگر مورد مطالعه قرار گیرند. گروهی از محققان بیان داشتند که در طول دوره درمان، کاهش سطوح RF و anti-CCP  تقریبا در نیمی از بیماران شان مشاهده شده است. این آمار با یافته های ما در ارتباط با شیوع کمتر ExRA در بیمارانی که متوتروکسات (MTX) مصرف می کنند هم خوانی دارد. از طرف دیگر گروهی از محققین اذعان داشتند که بیماران دچار آرتریت روماتوئید درمان شده با infliximab ممکن است در سطوح anti-CCP و anti-MCV کاهش داشته باشند. ما اختلاف آماری در شیوع ExRA در مصرف کنندگان عوامل anti-TNF مشاهده ننمودیم ، البته محدودیت کاملا واضحی بدلیل تعداد کم بیمارانی که با این دارو تحت درمان بودند نیز برای ارزیابی در تحقیق ما وجود داشت.

تحقیق ما چندین محدودیت داشت از جمله مطالعه ما شامل بیماران دچار آرتریت روماتوئید که برای حضور EXRA آزمایش شده بودند بود و اگرچه 225 بیمار را ارزیابی کردیم ، اما نتوانستیم تعداد قابل توجهی از EXRA شدید را تشخیص دهیم ، بنابراین ، ارتباط ها را در این زیر گروه آزمایش نکردیم. با این حال، ما تعداد قابل ملاحظه ای از بیماران با ExRA نه چندان شدید را شناسایی نمودیم و هیچ ارتباطی بجز برای گره های روماتوئیدی نیافتیم. بنابراین مطالعات موازی بیشتری برای ارزیابی اینکه آیا دربیماران دچار آرتریت روماتوئید با تیترهای بالاتر این اتوآنتی بادی ها، میزان بیشتری ExRA در دراز مدت پیشرفت میکند لازم می باشد. محدودیت دیگر مطالعه ما طولانی بودن مدت بیماری است که در برخی از بیماران مشاهده شده است ، در این حالت انتظار می رود که سن بیماران در زمان مطالعه با مدت زمان آرتریت روماتوئید ارتباط نزدیک داشته باشد. بنابراین ما در آنالیز چند متغیره مشاهده کردیم که طول مدت بیماری در مدل نهایی دارای اختلاف نظر است.

در هر صورت تا آنجاییکه می دانیم این اولین تحقیق در بیماران مکزیکی است که ارتباط بین آنتی بادی های anti-CCP و anti-MCV با ExRA را آزمایش می کند، و همچنین یکی از معدود مطالعاتی است که بیماران آن از مرکز مراقبت های ثانویه برگزیده شده اند.

نتیجه گیری

بعنوان نتیجه گیری، ما مشخص نمودیم که 42% بیماران ما که دچار آرتریت روماتوئید بودند دارای تظاهرات خارج مفصلی بودند. متغیرات دخیل در ارتباط با ExRA سن بیمار، دوره بیماری، نمره DAS-28، و نمره HAQ-DI بودند. این تحقیق هیچ ارتباطی بین ExRA بعنوان یک گروه کلی با مثبت بودن یا تیترهای آنتی بادی های anti-CCP و anti-MCV مشاهده ننمود. اگرچه ارتباط ضعیفی بین مثبت بودن این اتوآنتی بادی ها و گره های روماتوئیدی مشاهده شد. مطالعات بیشتری با ExRA شدیدتر برای ارزیابی اینکه آیا اتوآنتی بادی با این تظاهرات خاص مرتبط هستند یا نه باید صورت پذیرد.